Na wzgórzu niedaleko kościoła w latach 50-tych XX w. mieszkańcy Sidziny postawili krzyż jako wotum dziękczynne za uratowanie ludności wsi podczas II Wojny Światowej. Obecny krzyż wykonany z drewna modrzewiowego, wysoki na 10 m, postawiony w 2004 roku został uroczyście poświęcony przez ówczesnego proboszcza w Sidzinie ks. Franciszka Jeziorczaka.

Figura Serca Pana Jezusa przy skrzyżowaniu dróg na Sołtystwie. Ufundowana przez Jana Pastwę, mieszkańca wsi, w podziękowaniu za ocalenie jego samego i kilkudziesięciu innych mieszkańców wsi. 24 stycznia 1945 r. podczas pacyfikacji wsi Niemcy zmierzali rozstrzelać sidzinian zebranych w pobliżu miejsca w którym dzisiaj znajduje się figura ale w ostatniej chwili zmienili decyzję.

Powstała w 1884 roku figura przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego. Została najprawdopodobniej wykonana w znanym warsztacie kamieniarskim w Białym Potoku na Słowacji. Została wzniesiona przez mieszkańców ról Trzopowej i Czarnowej po gradobiciu, które zniszczyło im uprawy, aby chroniła ich przed podobnymi klęskami.

Symbol Sidziny. Ponad 300 letni dąb, pomnik przyrody, podarowany przez króla Jana Kazimierza w dowód uznania waleczności mieszkańców Sidziny podczas Potopu szwedzkiego. W Sidzinie znajduję się jeszcze 3 dęby podarowane przez króla.

Latem często uczęszczana droga prowadząca do pól uprawnych... Zimą już spokojniejsza lecz na pewno nie zapomniana przez mieszkańców wsi...

Dwa z czterech dębów podarowanych przez króla Jana Kazimierza w dowód uznania waleczności mieszkańców Sidziny podczas Potopu szwedzkiego.

Szeroka łąka gęsto porośnięta żółtymi kwiatami... Na niej samotnie stojące ostrwie... W oddali domy mieszkańców wsi...

Babia Góra, w całej swojej okazałości, jaką codziennie mogą podziwiać mieszkańcy Małej Sidzinki.